കണ്ണൻ്റെ രാധ; ഹരിത തങ്കപ്പൻ എഴുതിയ കവിത.

 

കണ്ണന്റെ രാധ

ഹരിത തങ്കപ്പൻ 

എത്ര ഭ്രമണം കഴിഞ്ഞാലുമെത്ര

സഹസ്രാബ്ധങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാലുമീ 

 ചക്രവ്യുഹത്തെ ഭേതിക്കുവാൻ നിനക്കുമാത്രമേ

 കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളു കൃഷ്ണാ.....

എന്നും നിന്റെ രാധാമത്രല്ലയോ,?

 യമുനയും നിശബ്ദയായി മാറി, 

 മറ്റൊരു ദ്വാരകയിൽ മുരളികയോതി 

 അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഞാൻ വെറുമൊരു ഗോപ സ്ത്രീയെന്ന്.

രുക്മിണിയെയും , സത്യഭമായെയും അന്നൊരിടത്തുമാരും

പ്പാടിനടക്കുന്നത് കണ്ടീല്ല ഞാൻ,

പാടിയതൊക്കെയും നിന്റെയും എന്റെയും മുരളികകൾ 

പിന്നീട് കഥയിൽ വെറുമൊരു രാധയായി ഞാൻ മാറി,

കണ്ണന്റെ സ്വന്തം രാധ.

ഈ ക്രോധാലയത്തിലിരുന്നു

കേഴുന്ന എന്നെ വെറുമൊരു ഗോപസ്ത്രീ

മാത്രമായാണോ കണ്ണാ.....

നീയിനിയും കാണുന്നത്.

കണ്ണാ......

എന്റെ കണ്ണീരിന്റെ രാഗം നിന്റെ  മുരളിക 

യിലലിഞ്ഞു പോകുന്നു , 

 എന്റെ മൗനം  നിന്റെ കൃഷ്ണത്വത്തെ ജയിപ്പിക്കട്ടെ.

യമുനയുടെ തീരത്തു ഞാൻ കാത്തിരിപ്പിന്റെ കനൽ കത്തിച്ചു,

എന്റെ കാമനകളിൽ കുളിർക്കാനായി 

നിന്നെയുമോർത്തു തപസ്സിരുന്ന

 യെനിക്കൊരിറ്റു നീതിയെങ്കിലും

നൽകികൂടെ.

കൃഷ്ണ....

നിന്റെ രാഗം ക്രൗര്യമായി മാറിയോ?